Czerwony Kapturek
Żyła sobie dziewczynka, którą wszyscy nazywali Czerwonym Kapturkiem, ponieważ zawsze nosiła czerwony płaszczyk z kapturem, który uszyła jej babcia. Pewnego dnia mama poprosiła Czerwonego Kapturka, aby zaniosła koszyk pełen smakołyków chorej babci, która mieszkała w lesie.
"Idź prosto do babci i nie zbaczaj z drogi," – powiedziała mama. "Nie rozmawiaj z nieznajomymi i uważaj na siebie!" Czerwony Kapturek obiecała posłuchać mamy i ruszyła w drogę do babci.
Podczas spaceru przez las Czerwony Kapturek spotkała wilka. Wilk, który był bardzo głodny, postanowił podstępem dowiedzieć się, dokąd dziewczynka zmierza. "Dokąd idziesz, moja mała?" – zapytał wilk. Czerwony Kapturek, nie wiedząc, że wilk jest niebezpieczny, odpowiedziała: "Idę do mojej babci, żeby przynieść jej jedzenie."
Wilk wpadł na zły pomysł. "A gdzie mieszka twoja babcia?" – zapytał wilk. "W małej chatce na skraju lasu," – odpowiedziała dziewczynka. Wilk, chcąc dotrzeć do babci przed Czerwonym Kapturkiem, podziękował i szybko pobiegł w stronę chatki.
Wilk dotarł do domu babci i zapukał do drzwi. "Kto tam?" – zapytała babcia. "To ja, Czerwony Kapturek!" – odpowiedział wilk, udając dziewczynkę. Babcia, myśląc, że to jej wnuczka, wpuściła wilka do środka. Wilk szybko połknął babcię i przebrał się w jej ubrania, po czym położył się do łóżka, czekając na Czerwonego Kapturka.
Kiedy Czerwony Kapturek dotarła do domu babci, zdziwiła się, że drzwi są otwarte. Weszła do środka i zobaczyła babcię leżącą w łóżku, ale coś wydawało jej się dziwne. "Babciu, dlaczego masz takie duże uszy?" – zapytała dziewczynka.
"Żeby lepiej cię słyszeć, kochanie," – odpowiedział wilk. "A dlaczego masz takie duże oczy?" – zapytała Czerwony Kapturek. "Żeby lepiej cię widzieć, moja droga," – odpowiedział wilk. "A dlaczego masz takie duże zęby?" – zapytała z niepokojem dziewczynka.
"Żeby cię lepiej zjeść!" – krzyknął wilk i rzucił się na Czerwonego Kapturka.
W tym momencie przez las przechodził myśliwy, który usłyszał krzyki Czerwonego Kapturka. Wbiegł do chatki i zobaczył wilka, który próbował zjeść dziewczynkę. Myśliwy natychmiast przegonił wilka, a potem rozciął mu brzuch, z którego wyskoczyła babcia, cała i zdrowa.
Czerwony Kapturek i babcia podziękowały myśliwemu za uratowanie ich życia. Wilk został przepędzony, a myśliwy upewnił się, że nie wróci już do lasu.
Babcia i Czerwony Kapturek usiadły razem i zjadły smakołyki, które dziewczynka przyniosła. Czerwony Kapturek obiecała sobie, że nigdy więcej nie będzie rozmawiać z nieznajomymi i zawsze będzie słuchać mamy.