Zając i żółw
W lesie mieszkał zając, który był bardzo szybki i dumny ze swojej szybkości. Zając często chwalił się wszystkim zwierzętom, że nikt nie jest w stanie go pokonać w biegu. Żółw, który mieszkał w tym samym lesie, miał zupełnie inną naturę – był spokojny, powolny, ale bardzo cierpliwy i wytrwały.
Zniecierpliwiony ciągłymi przechwałkami zająca, żółw pewnego dnia powiedział: "Zając, jestem gotów stanąć z tobą do wyścigu!" Zając, słysząc te słowa, wybuchnął śmiechem. "Ty, żółw, chcesz się ścigać ze mną? To niemożliwe, przecież jesteś tak wolny!"
Pomimo szyderstw zająca, żółw nie wycofał się i wyznaczył trasę wyścigu. Zwierzęta z lasu zgromadziły się, aby zobaczyć ten niecodzienny pojedynek. Zając, pewien swojej wygranej, postanowił dać żółwiowi przewagę, zaczynając bieg wolniej.
Kiedy wyścig się rozpoczął, żółw spokojnie ruszył do przodu. Zając, pewien swojej wygranej, pobiegł kawałek, ale widząc, jak wolno żółw się porusza, stwierdził, że ma mnóstwo czasu, aby odpocząć. Postanowił się położyć pod drzewem i zdrzemnąć się.
W tym czasie żółw, krok za krokiem, nieprzerwanie zmierzał do mety. Chociaż jego tempo było wolne, nie zatrzymywał się ani na chwilę, ani nie tracił nadziei. Wiedział, że jeśli będzie konsekwentny, może dotrzeć do mety przed zającem.
Podczas gdy zając spał, żółw zbliżał się coraz bardziej do mety. W końcu zając się obudził i zobaczył, że żółw jest już blisko celu. Zając natychmiast ruszył jak najszybciej potrafił, ale było już za późno.
Żółw, mimo swojej powolności, dotarł do mety jako pierwszy. Zwierzęta w lesie wiwatowały na jego cześć, a zając, zawstydzony swoją pychą i lekkomyślnością, musiał przyznać, że przegrał wyścig. Żółw, z uśmiechem na twarzy, powiedział: "Nie zawsze ten, kto jest najszybszy, wygrywa. Cierpliwość i wytrwałość to klucz do sukcesu."
Ta historia uczy nas, że szybkie tempo nie zawsze prowadzi do sukcesu. Nawet jeśli ktoś jest wolniejszy, to dzięki wytrwałości i cierpliwości może osiągnąć swój cel. Zając nauczył się cennej lekcji o skromności i ciężkiej pracy.