Hanna Niewiadomska, urodzona w 1958 roku, to współczesna polska poetka, która zyskała popularność dzięki swoim wierszykom dla dzieci. Chociaż z wykształcenia jest poligrafem, a z wyboru mamą trzech synów, jej przygoda z poezją zaczęła się przypadkiem. Pierwszy wiersz napisała dla najmłodszego syna, a następne dla starszych dzieci, by było sprawiedliwie. Z czasem pisanie wierszy stało się jej pasją, a poezja dla dzieci zawładnęła jej życiem.
Niewiadomska przez trzy lata prowadziła rubrykę "Bajczytanki Pani Hanki" w lokalnym tygodniku "Gazeta Miejscowa". Jej twórczość szybko zdobyła uznanie wśród najmłodszych, a także rodziców i nauczycieli. W 2003 roku wydano jej pierwszą książkę "Bajczytanki Pani Hanki", której ilustracje wykonała Dorota Trojańczyk. Książka cieszyła się tak dużym powodzeniem, że doczekała się kontynuacji w 2005 roku, a następne tomy ukazały się w latach 2012 i 2017.
Wiersze Hanny Niewiadomskiej, takie jak "Babcia" i "Łaciaty Świat", uczą i bawią jednocześnie, a jej lekkie, pełne humoru utwory dla dzieci są obecne w szkolnych podręcznikach oraz materiałach dydaktycznych. Współpracowała z takimi wydawnictwami jak PWN, WSiP oraz Grupa Edukacyjna S.A., a jej wiersze były wykorzystywane w wielu konkursach recytatorskich.
Oprócz pisania wierszy, Niewiadomska tworzyła również teksty piosenek, m.in. dla Dziecięcego Zespołu Wokalno-Tanecznego "Szachraj". Jest także autorką scenariusza do sztuki teatralnej "Leśny biwak", którą adaptowano w szkołach podstawowych. Jej zaangażowanie w akcję "Cała Polska Czyta Dzieciom" oraz liczne spotkania autorskie w przedszkolach i szkołach sprawiły, że zdobyła tytuł "Przyjaciela Przedszkolaka" oraz "Przyjaciela Dzieci".
Hanna Niewiadomska nieustannie inspiruje najmłodszych czytelników do odkrywania świata poprzez poezję. Jej twórczość pełna jest ciepła, radości i mądrych przekazów, które przyciągają kolejne pokolenia przedszkolaków i uczniów. Poetka pozostaje wdzięczna za możliwość dzielenia się swoją twórczością i zachęca do lektury jej wierszy, które od lat bawią i uczą dzieci w całej Polsce.
Link do strony Pani Hanny: www.bajczytanki.pl
Bąk
Przyleciał znad mazurskich łąk,
Tłuściutki, okrąglutki bąk.
Miękki, pluszowy miał kubraczek,
A na nim żółto-czarny szlaczek.
Przyfrunął w lipcu na dni parę,
By jak bąk... opić się nektarem.
Wystraszył nawet stado owiec,
Gdy tak przeleciał jak bombowiec.
Na kwiatku zoczył małą pszczółkę,
Która zbierała nektar czułkiem.
Podciągnął swoje czarne gatki
I rzekł: – Lecimy nad bławatki?
No proszę, razem polatajmy,
I pyłków trochę pozjadajmy.
A kiedy już się posilimy,
To na słoneczku poleżymy.
Pszczółka przerwała swoją pracę:
– Uciekaj! Bo cierpliwość stracę!
Ty nic, a nic się nie wysilasz!
Ty całe życie bąki zbijasz!
Stanowczo powiedziała: – Nie!
Nie będę latać byle gdzie!
Ja muszę cały czas pracować,
By miód na zimę w plastry schować.
I cóż miał zrobić bączek złoty?
On niezwyczajny był roboty.
Nie mógł też zostać ula królem,
Bo to królowa rządzi ulem.
– Muszę odfrunąć – bąknął bąk –
Nie będę pracą brudził rąk.
Wzniósł się wysoko, hen do góry,
Aby powrócić na Mazury.
- Aniołki
- Babcia
- Bałagan
- Bałwanek
- Bąk
- Boczek
- Buty
- Chmurki i wietrzyk
- Cień
- Dama
- Dzień taty
- Dziura Dziumdzia
- Dżem
- Fikoły
- Grzebień
- Kaloryfer
- Kolor niebiański
- Kropka
- Królestwo Kamfory
- Landrynki
- Łaciaty świat
- Marzenia
- Mądra sowa z Chotomowa
- Mole książkowe
- Mop i szczotka
- Nieśmiały kocyk
- Ośla ławka
- Panie doktorze, czy pan pomoże?
- Pchła
- Plecy
- Ploteczki
- Pobudka
- Ręce
- Rogal i Bułka
- Sopelek
- Sól i cukier
- Stonka w japonkach
- Szklanka Przechwalanka
- Śledź
- Wilk dentysta
- Wróbelek Maurycy
- Zakochane parasole
- Zebra
- Zmysły
- Żelazko