(1899–1986) – Ewa Szelburg-Zarembina pisała poetyckie i pełne ciepła wiersze, które oddają uroki dzieciństwa. Jej najbardziej znane utwory, takie jak "Idzie niebo ciemną nocą" i "Dom, który się śmieje", są pełne emocji i wyobraźni. Szelburg-Zarembina porusza w swoich wierszach tematykę dziecięcej wrażliwości i marzeń.
Choinka w lesie
Ta choinka, ta zielona,
stała w lesie ośnieżona.
Trzy sarenki tam przybiegły,
na spoczynek pod nią legły.
Oj, lesie, lesie!
Ta choinka w śniegu biała,
z wiatrem szyszki kołysała.
Zobaczyła ją wiewiórka
i po szyszkach dała nurka.
Oj, lesie, lesie!
Pod choinkę przybiegł zając
przed myśliwym uciekając.
Trwożne życie uratował,
choineczkę obtańcował.
Oj, lesie, lesie!
Choineczka w lesie stała,
z roku na rok podrastała.
A czuwali nad nią stale
i leśnicy, i krasnale.
Oj, lesie, lesie!
Nowy Rok, to jego wola,
przeznaczył ją do przedszkola.
Zaraz sam się tu pojawi,
żeby z dziećmi się pobawić.
Oj, Nowy Roku!