Wierszyki i Bajki dla Dzieci

Hanna Niewiadomska

Hanna Niewiadomska, urodzona w 1958 roku, to współczesna polska poetka, która zyskała popularność dzięki swoim wierszykom dla dzieci. Chociaż z wykształcenia jest poligrafem, a z wyboru mamą trzech synów, jej przygoda z poezją zaczęła się przypadkiem. Pierwszy wiersz napisała dla najmłodszego syna, a następne dla starszych dzieci, by było sprawiedliwie. Z czasem pisanie wierszy stało się jej pasją, a poezja dla dzieci zawładnęła jej życiem.

Niewiadomska przez trzy lata prowadziła rubrykę "Bajczytanki Pani Hanki" w lokalnym tygodniku "Gazeta Miejscowa". Jej twórczość szybko zdobyła uznanie wśród najmłodszych, a także rodziców i nauczycieli. W 2003 roku wydano jej pierwszą książkę "Bajczytanki Pani Hanki", której ilustracje wykonała Dorota Trojańczyk. Książka cieszyła się tak dużym powodzeniem, że doczekała się kontynuacji w 2005 roku, a następne tomy ukazały się w latach 2012 i 2017.

Wiersze Hanny Niewiadomskiej, takie jak "Babcia" i "Łaciaty Świat", uczą i bawią jednocześnie, a jej lekkie, pełne humoru utwory dla dzieci są obecne w szkolnych podręcznikach oraz materiałach dydaktycznych. Współpracowała z takimi wydawnictwami jak PWN, WSiP oraz Grupa Edukacyjna S.A., a jej wiersze były wykorzystywane w wielu konkursach recytatorskich.

Oprócz pisania wierszy, Niewiadomska tworzyła również teksty piosenek, m.in. dla Dziecięcego Zespołu Wokalno-Tanecznego "Szachraj". Jest także autorką scenariusza do sztuki teatralnej "Leśny biwak", którą adaptowano w szkołach podstawowych. Jej zaangażowanie w akcję "Cała Polska Czyta Dzieciom" oraz liczne spotkania autorskie w przedszkolach i szkołach sprawiły, że zdobyła tytuł "Przyjaciela Przedszkolaka" oraz "Przyjaciela Dzieci".

Hanna Niewiadomska nieustannie inspiruje najmłodszych czytelników do odkrywania świata poprzez poezję. Jej twórczość pełna jest ciepła, radości i mądrych przekazów, które przyciągają kolejne pokolenia przedszkolaków i uczniów. Poetka pozostaje wdzięczna za możliwość dzielenia się swoją twórczością i zachęca do lektury jej wierszy, które od lat bawią i uczą dzieci w całej Polsce.

Link do strony Pani Hanny: www.bajczytanki.pl

Łaciaty świat

Niedaleko Legionowa

stała raz łaciata krowa.

Wypasiona, bardzo zdrowa,

czarno-biała łąk królowa.

Żując trawę mokrym pyskiem,

tak muuuczała nad pastwiskiem:

– Jestem bardzo specyficzna,

można rzec, geograficzna.

Na mym boku, trochę wzdętym,

mam łaciate kontynenty.

Od ogona, aż po głowę,

widać łaty wręcz światowe.

Tak więc proszę, do mnie krówki,

byczki, cielce i jałówki!

Gdy tu do mnie wszyscy trafią,

zajmiemy się... geografią.

Przyszły Mućki i Krasule,

Lole, Tole, byk Herkules.

Przybyło ich całkiem sporo,

tak na oko – piętnaścioro.

Nasza krowa stoi w tłumie

i tłumaczy, tak jak umie:

– Spójrzcie grzecznie na tę mapkę,

zaraz lądy wskażę kwiatkiem.

Z lewej strony, tuż przy głowie,

Ameryki mam ja obie.

Tam, gdzie język głośno mlaska,

z zimna trzęsie się Alaska.

Mocno trzyma się równika

czarna i wielka Afryka.

Nad nią trochę mniejsza kropa...

Co to? Aaa! To Europa!

Z prawej strony doczepiona –

Azja – dumna jak matrona.

A przy samiuteńkim zadzie

łatą się Japonia kładzie.

Zaś na brzuchu, przy wymionach,

Antarktyda zamrożona.

Gdy mnie doją – na ochłodę –

leci ze mnie mleko z lodem.

Jeszcze gdzieś na krańcu świata

schowała się mała łata.

Australia zagubiona

mocno trzyma się ogona.

Lekcja trwała do wieczora,

aż dojenia przyszła pora.

Wtedy cała rogacizna

musiała to szczerze przyznać,

że choć nie czytała ksiąg

i nie opuszczała łąk,

to poznała wielki świat,

z tych wspaniałych, czarnych łat.