Wierszyki i Bajki dla Dzieci

Hanna Niewiadomska

Hanna Niewiadomska, urodzona w 1958 roku, to współczesna polska poetka, która zyskała popularność dzięki swoim wierszykom dla dzieci. Chociaż z wykształcenia jest poligrafem, a z wyboru mamą trzech synów, jej przygoda z poezją zaczęła się przypadkiem. Pierwszy wiersz napisała dla najmłodszego syna, a następne dla starszych dzieci, by było sprawiedliwie. Z czasem pisanie wierszy stało się jej pasją, a poezja dla dzieci zawładnęła jej życiem.

Niewiadomska przez trzy lata prowadziła rubrykę "Bajczytanki Pani Hanki" w lokalnym tygodniku "Gazeta Miejscowa". Jej twórczość szybko zdobyła uznanie wśród najmłodszych, a także rodziców i nauczycieli. W 2003 roku wydano jej pierwszą książkę "Bajczytanki Pani Hanki", której ilustracje wykonała Dorota Trojańczyk. Książka cieszyła się tak dużym powodzeniem, że doczekała się kontynuacji w 2005 roku, a następne tomy ukazały się w latach 2012 i 2017.

Wiersze Hanny Niewiadomskiej, takie jak "Babcia" i "Łaciaty Świat", uczą i bawią jednocześnie, a jej lekkie, pełne humoru utwory dla dzieci są obecne w szkolnych podręcznikach oraz materiałach dydaktycznych. Współpracowała z takimi wydawnictwami jak PWN, WSiP oraz Grupa Edukacyjna S.A., a jej wiersze były wykorzystywane w wielu konkursach recytatorskich.

Oprócz pisania wierszy, Niewiadomska tworzyła również teksty piosenek, m.in. dla Dziecięcego Zespołu Wokalno-Tanecznego "Szachraj". Jest także autorką scenariusza do sztuki teatralnej "Leśny biwak", którą adaptowano w szkołach podstawowych. Jej zaangażowanie w akcję "Cała Polska Czyta Dzieciom" oraz liczne spotkania autorskie w przedszkolach i szkołach sprawiły, że zdobyła tytuł "Przyjaciela Przedszkolaka" oraz "Przyjaciela Dzieci".

Hanna Niewiadomska nieustannie inspiruje najmłodszych czytelników do odkrywania świata poprzez poezję. Jej twórczość pełna jest ciepła, radości i mądrych przekazów, które przyciągają kolejne pokolenia przedszkolaków i uczniów. Poetka pozostaje wdzięczna za możliwość dzielenia się swoją twórczością i zachęca do lektury jej wierszy, które od lat bawią i uczą dzieci w całej Polsce.

Link do strony Pani Hanny: www.bajczytanki.pl

Plecy

W nocy, kiedy smacznie spałam,

cichy głosik usłyszałam.

Plecy me nie wytrzymały

i tak z żalem powiedziały:

– Wciąż na plecach leżysz w łóżku,

połóż teraz się na brzuszku.

My powietrza już nie mamy,

my już ledwo oddychamy.

Wszystkie mięśnie już nas bolą,

kto się przejmie naszą dolą?

Wszyscy ludzie plecy mają,

ale rzadko o nie dbają.

Ważne ręce, ważna głowa,

a za plecy tchórz się chowa.

Kiedy w lustrze się przeglądasz,

swoich pleców nie oglądasz.

Chociaż tyłem wciąż chodzimy,

świata z przodu nie widzimy,

na nas spada ciężar cały,

nieraz duży, nieraz mały.

Bo tornister wszystkie dzieci

Zakładają, gdzie? – na plecy!

„Na barana” tata nosi

i o zgodę nas nie prosi.

Czy to zimą, czy to wiosną,

ciągle krzyczą: – Plecy prosto!

Wciąż słyszymy te uwagi:

– Prostuj plecy, boś koślawy!

Przez sen żali tych słuchałam,

a raniutko, kiedy wstałam,

to swe plecy z wielkim trudem,

lecz z szacunkiem, podrapałam.