(1735–1801) – Ignacy Krasicki, zwany "księciem poetów polskich", jest znany z bajek o głębokim przesłaniu moralnym. Jego wiersze, pełne alegorii i dydaktyzmu, jak "Kruk i lis" czy "Myszy", uczą młodych czytelników mądrości i życiowych prawd. Krasicki pozostaje jednym z najważniejszych polskich autorów klasycznych bajek.
Puchacze
Małżonka puchaczowa, męża swego godna,
A więc płodna,
Urodziła sześć sowiąt, puchaczków też nieco;
Zrazu słabe, dalej lecą.
Raz, gdy na zwykłe igrzyska
Ponad puste stanowiska
Nabujawszy się do sytu,
Wróciły do swego bytu,
To jest w dziurę przy kominie.
Pani matka, w córce, synie,
Wnukach, wnuczkach spoważniona,
Przyjmując do swego łona,
Jak ot zawsze panie matki,
Rzekła: "Cóż tam, moje dziatki?
Cóż tam słychać?"
A wiec wzdychać:
"Za naszych czasów wszystko coś szło sporzej,
Teraz raz w rok coraz gorzej".
W tej tak welkiej toskliwości
Najmłodsze puchaczątko, faworyt jejmości,
Ozwało się: "Jakeśmy tylko wylecieli,
Wszystkie ptaki zaniemieli,
W kąty każdy jął się cisnąć,
Żaden nie śmiał ani pisnąć:
My tylko same bujały:
Cóż tam w krzaczkach ptaszek mały,
Co go to zowią słowikiem,
Odzywał się smutnym krzykiem.
Ale i ten nie śiał mruczyć,
Skoro my zaczęły huczyć".
Po sercu, jak to mówią, matkę pogłaskało,
Że tak pięknie udało;
Najbardziej, iż pieszczoszek tak dzielnie wymowny.
Myśląc jednak, iż trzeba dać obrok duchowny,
Rzekła: "Choć wasz głos piękny, chociaż lot tak spory,
Uczcie się miłe dziatki i z jego pokory.
Dobrze to jest, iż cudzą ułomność przebacem:
Ne każdemu dał Pan Bóg rodzić się puchacem".
- Abuzei i Tair
- Alegoria
- Atłas i kitaj
- Baran dany na ofiarę
- Bogacz i żebrak
- Bryła lodu i kryształ
- Chłop i cielę
- Czapla, ryby i rak
- Człowiek i wilk
- Dewotka
- Do dzieci
- Dobroczynność
- Drzewo
- Dziecię i ojciec
- Filozof i chłop
- Furman i motyl
- Gęsi
- Jagnię i wilcy
- Jastrząb i sokół
- Kałamarz i pióro
- Komar i mucha
- Konie
- Konie i furman
- Koniec
- Kot i kogut
- Kruk i lis
- Kulawy i ślepy
- Lew i zwierzęta (Gdy się wszystkie zwierzęta u lwa znajdowały...)
- Lew i zwierzęta (Lew, ażeby dał dowód, jak wielce łaskawy...)
- Lwica i maciora
- Malarze
- Matedory
- Mądry i głupi
- Młot z kowadłem
- Myszy
- Noga i but
- Oracze i Jowisz
- Orzeł i jastrząb
- Orzeł i sowa
- Owieczka i pasterz
- Pan i kotka
- Pan i pies
- Paw i orzeł
- Potok i rzeka
- Przyjaciele
- Ptaszki w klatce
- Puchacze
- Skąpy
- Słowik i szczygieł
- Snycerz i statua
- Stary pies i stary sługa
- Syn i ojciec
- Szczur i kot
- Wilczki
- Wilk i owce
- Wino i woda
- Wino szampańskie
- Wóz z sianem
- Żółw i mysz