(1798–1855) – Adam Mickiewicz to jeden z najwybitniejszych polskich poetów, znany przede wszystkim z dzieł romantycznych, takich jak "Pan Tadeusz" czy "Dziady". Choć Mickiewicz nie pisał bezpośrednio dla dzieci, jego poezja, pełna patriotyzmu i głębokiej refleksji, wpływa na polską kulturę od pokoleń. Jego twórczość kształtowała tożsamość narodową i wzbudzała uczucia miłości do ojczyzny.
Rozmowa
Kochanko moja! na co nam rozmowa?
Czemu chcąc z tobą uczucia podzielać,
Nie mogę duszy prosto w duszę przelać?
Za co ją trzeba rozdrabiać na słowa,
Które nim słuch twój i serce dościgną,
W ustach wietrzeją, na powietrzu stygną?
Kocham, ach! kocham, po sto razy wołam,
A ty się smucisz i zaczynasz gniewać,
Że ja kochania mojego nie zdołam
Dosyć wymówić, wyrazić, wyśpiewać;
I jak w letargu, nie widzę sposobu
Wydać znak życia, bym uniknął grobu.
Strudziłem usta daremnym użyciem,
Teraz je z twymi chcę stopić ustami,
I chcę rozmawiać tylko serca biciem,
I westchnieniami, i całowaniami;
I tak rozmawiać godziny, dni, lata,
Do końca świata i po końcu świata.
- Do B… Z…
- Do DD
- Do Laury
- Do M
- Do Niemna
- Dobranoc
- Dzień dobry
- Inwokacja
- Król chory i listy
- Lis i kozieł
- Lis i kozioł
- Mówię z sobą
- Niepewność
- Oda do młodości
- Osieł i pies
- Pani Twardowska
- Pchła i rabin
- Pierwiosnek
- Pieśń filaretów
- Przyjaciele
- Rezygnacja
- Romantyczność
- Rozmowa
- Rozum i wiara
- Świtezianka
- Tchórz na wyborach
- Trójka koni
- Widzenie
- Z petrarki
- Zając i żaba
- Ziemia miejska
- Żaby i ich króle
- Żal rozrzutnika
- Żona uparta