Hanna Niewiadomska, urodzona w 1958 roku, to współczesna polska poetka, która zyskała popularność dzięki swoim wierszykom dla dzieci. Chociaż z wykształcenia jest poligrafem, a z wyboru mamą trzech synów, jej przygoda z poezją zaczęła się przypadkiem. Pierwszy wiersz napisała dla najmłodszego syna, a następne dla starszych dzieci, by było sprawiedliwie. Z czasem pisanie wierszy stało się jej pasją, a poezja dla dzieci zawładnęła jej życiem.
Niewiadomska przez trzy lata prowadziła rubrykę "Bajczytanki Pani Hanki" w lokalnym tygodniku "Gazeta Miejscowa". Jej twórczość szybko zdobyła uznanie wśród najmłodszych, a także rodziców i nauczycieli. W 2003 roku wydano jej pierwszą książkę "Bajczytanki Pani Hanki", której ilustracje wykonała Dorota Trojańczyk. Książka cieszyła się tak dużym powodzeniem, że doczekała się kontynuacji w 2005 roku, a następne tomy ukazały się w latach 2012 i 2017.
Wiersze Hanny Niewiadomskiej, takie jak "Babcia" i "Łaciaty Świat", uczą i bawią jednocześnie, a jej lekkie, pełne humoru utwory dla dzieci są obecne w szkolnych podręcznikach oraz materiałach dydaktycznych. Współpracowała z takimi wydawnictwami jak PWN, WSiP oraz Grupa Edukacyjna S.A., a jej wiersze były wykorzystywane w wielu konkursach recytatorskich.
Oprócz pisania wierszy, Niewiadomska tworzyła również teksty piosenek, m.in. dla Dziecięcego Zespołu Wokalno-Tanecznego "Szachraj". Jest także autorką scenariusza do sztuki teatralnej "Leśny biwak", którą adaptowano w szkołach podstawowych. Jej zaangażowanie w akcję "Cała Polska Czyta Dzieciom" oraz liczne spotkania autorskie w przedszkolach i szkołach sprawiły, że zdobyła tytuł "Przyjaciela Przedszkolaka" oraz "Przyjaciela Dzieci".
Hanna Niewiadomska nieustannie inspiruje najmłodszych czytelników do odkrywania świata poprzez poezję. Jej twórczość pełna jest ciepła, radości i mądrych przekazów, które przyciągają kolejne pokolenia przedszkolaków i uczniów. Poetka pozostaje wdzięczna za możliwość dzielenia się swoją twórczością i zachęca do lektury jej wierszy, które od lat bawią i uczą dzieci w całej Polsce.
Link do strony Pani Hanny: www.bajczytanki.pl
Śledź
Czy ktoś może mi powiedzieć,
Czemu śledzie żyją w biedzie?
Czy ktoś może zna przyczynę,
Czemu śledź ma smutną minę?
Ja chcę dzisiaj to wyjaśnić
Bo słyszałam w rybnym właśnie,
Że śledź chodzi zły i słony,
Bo nie może znaleźć żony.
Zapytałam ryb wszelakich:
- Może znacie sposób jakiś,
Aby taki biedny śledź,
Mógł jak inni żonę mieć?
Może jakaś zacna ryba,
Chętnie się za śledzia wyda?
I zostanie jego żoną,
Tą wyśnioną, wymarzoną.
Okoń stanął mi okoniem:
- Nie chcę iść za śledzia żonę!
Pani wzdręga się wzdrygnęła:
- Śledź tak śmierdzi - odburknęła.
Usłyszałam od makreli:
- Może tak za pięć niedzieli?
Krótko mi odparła flądra:
- Na krok taki jam za mądra.
Pani dorsz się nadorszyła:
I się na mnie obraziła.
Ciężka sprawa u tuńczyka
- Ślubów wszelkich ja unikam.
Czule rzekła mała płotka:
-Śledź jest słony, a ja słodka.
Gdy zaczęłam: - Drogi sumie...
Udał, że nic nie rozumie.
No więc pytam: - Drogie dzieci,
Może wy mi podpowiecie,
Co tu zrobić, aby śledź,
Mógł jak inni żonę mieć?
- Aniołki
- Babcia
- Bałagan
- Bałwanek
- Bąk
- Boczek
- Buty
- Chmurki i wietrzyk
- Cień
- Dama
- Dzień taty
- Dziura Dziumdzia
- Dżem
- Fikoły
- Grzebień
- Kaloryfer
- Kolor niebiański
- Kropka
- Królestwo Kamfory
- Landrynki
- Łaciaty świat
- Marzenia
- Mądra sowa z Chotomowa
- Mole książkowe
- Mop i szczotka
- Nieśmiały kocyk
- Ośla ławka
- Panie doktorze, czy pan pomoże?
- Pchła
- Plecy
- Ploteczki
- Pobudka
- Ręce
- Rogal i Bułka
- Sopelek
- Sól i cukier
- Stonka w japonkach
- Szklanka Przechwalanka
- Śledź
- Wilk dentysta
- Wróbelek Maurycy
- Zakochane parasole
- Zebra
- Zmysły
- Żelazko