Hanna Niewiadomska, urodzona w 1958 roku, to współczesna polska poetka, która zyskała popularność dzięki swoim wierszykom dla dzieci. Chociaż z wykształcenia jest poligrafem, a z wyboru mamą trzech synów, jej przygoda z poezją zaczęła się przypadkiem. Pierwszy wiersz napisała dla najmłodszego syna, a następne dla starszych dzieci, by było sprawiedliwie. Z czasem pisanie wierszy stało się jej pasją, a poezja dla dzieci zawładnęła jej życiem.
Niewiadomska przez trzy lata prowadziła rubrykę "Bajczytanki Pani Hanki" w lokalnym tygodniku "Gazeta Miejscowa". Jej twórczość szybko zdobyła uznanie wśród najmłodszych, a także rodziców i nauczycieli. W 2003 roku wydano jej pierwszą książkę "Bajczytanki Pani Hanki", której ilustracje wykonała Dorota Trojańczyk. Książka cieszyła się tak dużym powodzeniem, że doczekała się kontynuacji w 2005 roku, a następne tomy ukazały się w latach 2012 i 2017.
Wiersze Hanny Niewiadomskiej, takie jak "Babcia" i "Łaciaty Świat", uczą i bawią jednocześnie, a jej lekkie, pełne humoru utwory dla dzieci są obecne w szkolnych podręcznikach oraz materiałach dydaktycznych. Współpracowała z takimi wydawnictwami jak PWN, WSiP oraz Grupa Edukacyjna S.A., a jej wiersze były wykorzystywane w wielu konkursach recytatorskich.
Oprócz pisania wierszy, Niewiadomska tworzyła również teksty piosenek, m.in. dla Dziecięcego Zespołu Wokalno-Tanecznego "Szachraj". Jest także autorką scenariusza do sztuki teatralnej "Leśny biwak", którą adaptowano w szkołach podstawowych. Jej zaangażowanie w akcję "Cała Polska Czyta Dzieciom" oraz liczne spotkania autorskie w przedszkolach i szkołach sprawiły, że zdobyła tytuł "Przyjaciela Przedszkolaka" oraz "Przyjaciela Dzieci".
Hanna Niewiadomska nieustannie inspiruje najmłodszych czytelników do odkrywania świata poprzez poezję. Jej twórczość pełna jest ciepła, radości i mądrych przekazów, które przyciągają kolejne pokolenia przedszkolaków i uczniów. Poetka pozostaje wdzięczna za możliwość dzielenia się swoją twórczością i zachęca do lektury jej wierszy, które od lat bawią i uczą dzieci w całej Polsce.
Link do strony Pani Hanny: www.bajczytanki.pl
Wróbelek Maurycy
Na ratusza długiej szpicy
Siadł wróbelek Maurycy.
Przysiadł tam na prawej nodze.
A na dole wszyscy w trwodze.
Krzyczy mama, tata krzyczy:
- Co tam robisz?! Maurycy!
Przed ratuszem urzędnicy
Krzyczą: - Wracaj Maurycy!
Dziwią wróbla te spojrzenia:
- Przecież ja mam też marzenia.
Choć niewielka moja postać,
To strażakiem chciałbym zostać.
Siadłem sobie tu wysoko,
Aby mieć na wszystko oko.
Gdy dostrzegę gdzieś płomienie,
Usłyszycie dzwonów brzmienie.
- Ćwir, ćwir, ćwir! Ćwir, ćwir, ćwir!
Opowiadał ile sił.
Siedział tam przez siedem dni,
Nagle patrzy – las się tli!
Dalej ciągnąć dzwonów sznury
(Lecz zbyt małej był postury,
Aby dzwony zadzwoniły,
On aż tyle nie miał siły).
Sfrunął na dół, gdzie strażacy,
Szykowali się do pracy.
- Gwałtu, rety! Płonie las!
Trzeba zdążyć tam na czas!
- Ćwir, ćwir, ćwir! Ćwir, ćwir, ćwir!
Krzyczał na nich ile sił.
Popędzili ratownicy,
A za nimi Maurycy.
Przez sikawkę wodę lali,
Gdy zagajnik ratowali.
A gdy pożar ugasili,
Do wróbelka się zwrócili:
- Chociaż jesteś małym ptakiem,
Od dziś jesteś już strażakiem.
Bo choć masz niewiele lat,
To jest z ciebie niezły chwat.
Dostał od nich hełm błyszczący,
W jasnym słońcu pięknie lśniący.
I w tym hełmie, tuż przy szpicy,
Uwił gniazdko Maurycy.
- Aniołki
- Babcia
- Bałagan
- Bałwanek
- Bąk
- Boczek
- Buty
- Chmurki i wietrzyk
- Cień
- Dama
- Dzień taty
- Dziura Dziumdzia
- Dżem
- Fikoły
- Grzebień
- Kaloryfer
- Kolor niebiański
- Kropka
- Królestwo Kamfory
- Landrynki
- Łaciaty świat
- Marzenia
- Mądra sowa z Chotomowa
- Mole książkowe
- Mop i szczotka
- Nieśmiały kocyk
- Ośla ławka
- Panie doktorze, czy pan pomoże?
- Pchła
- Plecy
- Ploteczki
- Pobudka
- Ręce
- Rogal i Bułka
- Sopelek
- Sól i cukier
- Stonka w japonkach
- Szklanka Przechwalanka
- Śledź
- Wilk dentysta
- Wróbelek Maurycy
- Zakochane parasole
- Zebra
- Zmysły
- Żelazko